وقتي دلت رو بالاخره به خدا دادي، از همون لحظه صحنه عوض ميشه
مهم هم نيست كجاي دنيا باشي يا دين و مذهبت چي باشه
مهم تسليم صادقانه ست... صداقتي كه دركش ميكني
اونوقت ميشي اون آدمي كه بدون دونستن آيات و روايات و هر مطلب علمي، درست ترين انتخاب ها رو داري.
تا امروز از روي نياز زندگي ميكردي، اما از اون لحظه، بي نياز از هر چيزي زندگي ميكني...
اصلا مطلب رو نميرسونه، اما يك لحظه خودت رو بي نياز تصور كن!
شايد قصه مشتي اسماعيل نابينا كه مستندش رو هم ساختن همين باشه، بندگي و بي نيازي
اينها اسراري هستن كه در سكوت ميگذرن، و هر چه قدر به مشتي اسماعيل ها نگاه كني چيزي جز عواميت و عادي بودن نميبيني!
اما خوب كه تامل كني و ذهنت رو باز كني و از قفس بيرون بياي، ميبيني عجب! مشتي اسماعيل نابينا كه سر زمين خودش كشاورزي ميكنه يا از درخت بالا ميره و گردو ميچينه اتفاقا خيلي شگفت انگيزه
وقتي شالي هاي رسيده رو ناز ميكنه و ميگه ماشاالله، و كنار گوشش شالي ها رو تكون ميده تا صداي خوشه ها رو بشنوه؛ ميگه جان، بوي بهشت ميده. بوس ميكنه و صلوات مي فرسته
يا وقتي از بالاي درخت 20 تا گردو ميچينه كلي به به و چه چه ميكنه و كلي قربون صدقه خدا و قدرتش ميره.
شايد خيليامون خيال كنيم مشتي اسماعيل ساده لوحه و نميفهمه، اما سخت در اشتباهيم!
اين همون بهشت ذاتيه كه خدا گفته و امثال مشتي اسماعيل درش مقيمن.
مشتي اسماعيل در نياز نيست، پس در كسب نيست، پس سود و پس انداز و جمع كردن براش مفهومي نداره.
او در بي نيازي و بدون اينكه پا در وادي كسب بگذاره، هر چه خدا بهش ميده راضي و شگفت زده ست و شكرگزاره.
و اين رضايت و شكر جنس واقعي داره، نه بر خلاف خيلي هامون كه لافه.
به قول مشتي اسماعيل قد بايد ببينه، وگرنه چشم ببينه نبينه مهم نيست.
- سه شنبه ۱۳ خرداد ۹۹ | ۰۲:۱۴ ۴۲ بازديد
- ۰ نظر
انگور بهتره؛ اگه جسارت نباشه...